Deze derde, herziene en gecorrigeerde editie van de Sociaal-esthetische Studie nr. 3 (nr. 1 in de originele, Duitse versie) verschijnt, vooreerst hier als blog, onder de nieuwe titel Handvest der menselijkheid - De principes van de Algemene Antroposofische Vereniging als levensgrondslag en scholingsweg. Deze titelwijziging is gekozen om duidelijk te maken dat, zoals in dit denkwerk stapsgewijs ontwikkeld wordt, de sociaal-organische grondslag van de Algemene Anthroposofische Vereniging idealiter van universele betekenis is en als inspirerend voorbeeld kan dienen voor elke menselijke samenwerkingsverband dat op het bewustzijnsniveau van deze tijd wil staan.
Gezien de nog steeds wijd verspreidde, op misvattingen berustende vooroordelen tegen de stichter van de antroposofie Rudolf Steiner (1861-1925) en zijn werk, waaronder de door hem en de zijnen tijdens de zogeheten Kerstbijeenkomst van 1923 in Dornach, Zwitserland, heropgerichte Anthroposofische Vereniging, is het onontkoombaar om in de hier volgende inleiding, onder verwijzingen naar eerdere beschouwingen en verweerschriften van mijn hand en enkele geestverwanten, te trachten deze verwijten te ontkrachten, om te voorkomen dat niet bij voorbaat aan de idealistische, ja hoogdravende titel van deze studie en haar inhoud schouderophalend voorbij wordt gegaan. Het gaat daarbij niet om personen te bekritiseren, die openbare (bestuurs)functies bekleden of hebben bekleed, maar om het immanent kritisch karakteriseren van dwaalsporen of zelfs nalatigheidszondes.
Daarbij mag ook niet een portie zelfkritiek ontbreken in die zin dat het door mijn mogelijk gebrekkige taalgebruik en vertaalkunst, ondiplomatiek optreden of wat dan ook helaas in de laatste 20 jaar blijkbaar (nog) niet hier te lande gelukt is om één van de voornaamste doelstellingen van het Willehalm Instituut, namelijk het bevorderen van het werk van de schrijver van deze studie, een mijn leermeesters in Zwitserland, zodanig binnen en buiten de AViN tot een merkbare doorbraak te verhelpen. Wellicht speelt daarbij ook een rol dat de door de schrijver gebezigde taal met zijn lange bijzinnen de nodige denkkracht en wat hij noemt introspectie of zielenobservatie behoeft om zijn vaak superintellectueel voorkomende teksten te begrijpen, wat dus voor velen een belemmering schijnt te zijn. Maar zoals Herbert Witzenmann dikwijls benadrukte, het gaat om de liefde voor de daad, niet om het alom bewierookte succesprincipe dat alleen het blote resultaat telt. Een om een zin uit zijn meesterlijke beschrijving over de maandmeditatie van november uit zijn boek "De Deugden - Jaargetijden van de ziel" te citeren: "De weegschaal van het geduld bepaalt het gewicht van de persoonlijkheid".
Na de inleiding zijn hier mijn voorwoorden van de twee eerdere volledige edities uit 1998 en 2009 in boekvorm te lezen. Daarna volgen de inleidingen van de schrijver op zijn reeks sociaal-esthetische studies en op deze studie zelf, die bestaat uit drie verhandelingen. In het aanhangsel komen na het studiemateriaal “Crisis en alternatief” voor de in 1991 in Den Bosch gehouden Michaëlswerkconferentie “Antroposofie en de kunst van de sociale vernieuwing”, de principes en de grondsteenmantra's aan het bod, die de exoterische en esoterische grondslag van de in 1923 heropgerichte Anthroposofische Vereniging vormen.. Aan het eind zijn de huidige statuten en het huishoudelijk reglement van de Antroposofische Vereniging in Nederland weergegeven.
Met dit voorwoord nodig ik alle welwillende lezers uit om bij te dragen aan de verdere opheldering en oplossing van de hiermee aangesneden problematiek, dan wel deze poging bij te staan om de Antroposofische Vereniging in haar huidige verschijningsvorm meer met haar wezen antroposofia te verbinden, en daarbuiten meer in het algemeen de sociale organica als het nieuwe beschavingsprincipe onder de mensheid op aarde werkzaam te laten worden als een tegengewicht tegen het heersende beschavingsprincipe van onmenselijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten